Sabai di!!! (hallo)
Hey lieve blogvolgertjes van ons,
man man man wat was ons dat een tripje zeg! Eerst een hele lange vlucht naar Doha, Quatar, waar we de nacht nogal onzacht en luidruchtig hebben doorgebracht...
En dan doorgevlogen naar Bangkok luchthaven, een tumult van je welste. Daar hebben we een serieuze meevaller gehad: de volgende vlucht naar Laos (en meteen de laatste van die dag) vertrok een klein uurtje later. Wij dus met ons scoo-scoo-scooterboots van de ene kant naar de andere, snel geld wisselen, tickets kopen, prive-escorte tot aan de duane, alles snel uitspelen en dan half-naakt (ok mijn riem was uit) het vliegtuig ingesneld...
Wat een geluk, want we waren doodop, maar vonden snel een jeugdherbergje en konden zo 12 uur voor we gepland hadden om toe te komen, al genieten van een heerlijk warm beddeke.
En warm mag je letterlijk nemen, zonder ventilator niet te doen. Je neemt een douche, je droogt je af, en 3 minuten later ben je weer kletsnat van het zweet. LEKKER!
Vandaag, zaterdag, dus eerst heerlijk bekomen van de lange tocht, en dan van een een brunch genoten. De manchego die ons in Mexico zo bekend was, is hier blijkbaar een soort Laotiaanse La Vache Qui Rit, heerlijk =) In elk toeristenboekje staat er geschreven: drink GEEN smootchies of ijsblokjes, dus rebels als we zijn hebben we wat verse vruchten in de blender laten gooien, echt de zalige verfrissing die we zochten.
De rest van de dag hebben we hier in Vientiane, de hoofdstad van Laos, kuierend doorgebracht. Deze is echt de meest relaxte hoofdstad van de wereld, staat in onze gids, en dat is niet gelogen.
Met ongeveer een grootte van Brugge en ongetwijfeld nog minder inwoners, heerlijk warm, en doorspekt van allerlei breedlachende boeddhas, kleurrijke monniken en tempels (maar van die laatste twee neem je beter geen fotos wil je niet respectloos overkomen, maar fotos van die beelden hebben we zeker al heel wat).
Net als het publieke leven, loopt de tijd hier veel trager dan bij ons. Na echt eindeloos lang verloren te lopen in deze prachtige stad, werd het rond 18u dan toch stilletjesaan donker.
Speciaal voor ons Piepeke, hebben de lokale Laotianen hun beste waren in gezellige kraampjes uitgesteld voor ons avondwandeling, hoe vindt ze het toch he =)
En terwijl Piepeke aan het rondneuzen was naar goeie koopjes, heeft Janneman zich bezig gehouden met het fotograferen van de lokale bevolking: echt prachtige mensen met leuke spleetoogjes, een gemiddeld gestalte van 53 cm en een even brede glimlach.
We hebben ook al een aantal keer aan jullie in dat koude landje gedacht hoor! Alles goed daar? Mojo, hangen onze gloednieuwe gordijnen er nog aan? We hebben hier wel bereik met de gsm en sturen af en toe een berichtje, maar we hebben de indruk dat ze niet aankomen, wij krijgen toch alleszins geen berichtjes hier =S
Dikke zoen van ons allebei!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten